مطالعه‌ی جامعه‌شناختی دلایل و پیامدهای جراحی‌های زیبایی زنان و مردان ساکن شهر تهران

 در گذشته بدن واقعیتی بود که فرد در هر شرایطی با آن می­ساخت، اما امروزه بدن قابل دست­کاری و برساخت شده است، توجه به بدن و دست­کاری آن از حالت طبیعی خود فاصله گرفته و به یک مسئله‌ی اجتماعی تبدیل شده است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی و فهم جامعه­شناسانه‌ی انجام جراحی‌های زیبایی زنان و مردان است. پژوهش با رویکرد کیفی و روش گراندد تئوری انجام شده و ابزار استفاده شده برای گردآوری داده‌ها، مصاحبه‌ی نیمه­ساخت ­یافته بوده است. برای انتخاب افراد مصاحبه ­شونده از روش نمونه‌گیری هدفمند و برای تشخیص تعداد افراد از نمونه‌گیری نظری استفاده شده ­است. جامعه­ی بررسی شده، مردان و زنان ساکن شهر تهران هستند که جراحی زیبایی داشته‌اند. تعداد نمونه­ی بررسی شده، 15 نفر از مردان و 27 نفر از زنانی است که تجربه‌ی جراحی زیبایی داشته­اند. بر اساس یافته‌ها، شرایط علی این پژوهش برای مردان حقارت و خودکم ‌بینی و برای زنان ترس از طرد شدن و تصویر ذهنی منفی نسبت به بدن بوده است. پدیده‌ی محوری برای مردان همنوایی با خواسته­های جامعه است که در بستر شرایط اقتصادی پدید می‌آید و برای زنان میل به زیبایی و ابراز­ بدن است که در بستر ارزش‌های اجتماعی و شرایط خانوادگی اتفاق افتاده است. شرایط تسهیل‌گر این پدیده در هر دو گروه مردان و زنان حس تعارض به عنوان شرایط مداخله‌گر و تبلیغات و ترغیب دیگران به جراحی است. پیامدها و آثار جراحی زیبایی برای مردان احساس رضایت از خود و تأیید دیگران و برای زنان، افزایش اعتماد به‌ نفس، صرفه­جویی در زمان و صرفه­جویی اقتصادی است.